Tag: Joey Phuwasit

spot_img

แก่น ราก บ้าน: คุยกับส่วนต่อขยายทางพันธุกรรมและจิตวิญญาณทางวัฒนธรรมของโจอี้ – ภูวศิษฐ์

Author: Neeraj Trirongaubon Photographer: Wasu Sukatocharoenkul Stylist: Teeratat Somudomsup “ได้ยินเสียงพิณแคนห่าวมันถึงคราวสิได้ม่วน โปงลางชวนต่อยต้องตีเข้ากลองยาว บ่าวสาวฟ้อนนำกันเกี้ยวใส่ โหวตผู้ได๋เสียงเป่าพุ้นมาคักโพดม่วนแท้น้อ” ภาพความสนุกจากผญา หรือกลอนของคนอีสานที่บรรยายบรรยากาศความม่วนจากเครื่องดนตรีพื้นบ้าน คนอีสานคิดถึงบ้านเสมอเวลาได้ยินเสียงพิณหรือแคนดังแว่วมาแม้จะยังไม่รู้ว่าเล่นลายไหน ต่างจากคนกรุงเทพฯ ที่เวลาได้ยินเสียงระนาดหรือปี่จะสร้างความรู้สึกชวนขนลุก ไม่มีจินตนาการว่าดนตรีภาคกลางจะสร้างความมันได้เท่ากับหมอลำ ไม่มีเสียงดนตรีภาคไหนที่แทรกซึมไปในทุกอณูของประเทศไทยได้เก่งฉกาจกว่าดนตรีอีสาน กรุงเทพฯ ละทิ้งพื้นที่รกร้างแห่งนี้ไว้นานพอจนทำให้วัฒนธรรมก่อร่างสร้างตัวขึ้นมาอย่างแข็งแกร่ง กล้าแหวกแนวและเป็นอิสระจากกฎเกณฑ์ทางดนตรีที่คนกรุงเทพฯ พยายามยื่นไม้บรรทัดสร้างมาตรวัดให้คนอื่นไปทั่ว ความหลังและความหวังเป็นพล็อตเรื่องคลาสสิกของเพลงอีสานมาโดยตลอด ตั้งแต่น้ำตาเมียซาอุ (พ.ศ. 2529)...