Sports - L'Officiel Hommes Thailand

Refugee Olympic Team ในวันที่เราไม่มีประเทศและไม่มีธง

August 11, 2016/in Sports /by L'Officiel Hommes Thailand Club

นับเป็นการเปิดตัวครั้งสำคัญของประวัติศาสตร์โลก เมื่อ International Olympic Committee (IOC) ประกาศรับรองทีมนักกีฬาผู้ลี้ภัย Refugee Olympic Team ให้เข้าร่วมการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกฤดูร้อนปี 2016 ที่จัดขึ้น ณ กรุงริโอ เดอ จาเนโร ประเทศบราซิล ในฐานะ “ประเทศ” หนึ่งในรหัสประเทศ ROT เพื่อที่จะต้องการแสดงความเห็นอกเห็นใจ และเรียกร้องความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันให้กับผู้ลี้ภัยทั่วโลก

ซึ่ง #TeamRefugee นั้นก็จะโบกธงสีขาว เป็นการแสดงจุดยืนว่าพวกเขานั้นไร้ซึ่งสัญชาติ ไร้แผ่นดิน แต่ก็เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันกับมนุษย์ทุกคนบนโลก

หนึ่งในเรื่องเล่าของนักกีฬา #TeamRefugee นี้คือ Mardini นักกีฬาว่ายน้ำอายุ 18 ปีที่เพิ่งคว้าชัยจากท่าผีเสื้อไปหมาดๆ เมื่อปีที่แล้ว เธอเป็นหนึ่งในผู้ลี้ภัยชาวซีเรียที่หนีจากสงครามผ่านเลบานอน ตุรกี และขึ้นเรือไปขึ้นฝั่งที่ประเทศกรีซ เธอมากับเพื่อนๆ และครอบครัวอีก 20 คน และต้องลงเรือลำเดียวกันที่บรรทุกคนได้ไม่เกินสิบคนเท่านั้น และเมื่อถึงกลางทะเล มอเตอร์เรือก็หยุดทำงานลง เธอกับน้องสาว และเพื่อนร่วมชะตากรรมอีกสองคนจึงตัดสินใจโดดลง และว่ายน้ำเพื่อดันเรือและผู้อพยพที่ว่ายน้ำไม่เป็นที่เหลือกลับเข้าฝั่ง ซึ่งก็ใช้เวลาถึงสามชั่วโมง เธอและเพื่อนๆ ก็ถึงประเทศกรีซได้อย่างปลอดภัย

ลอปติมัมขอแสดงความยินดีกับมาร์ดินี่และ #TeamRefugee อย่างสุดใจ

โลกแห่งฟุตบอลคงไร้สีสัน หากขาดนักฟุตบอลฝีเท้าระดับเทพอย่าง Cristiano Ronaldo

August 2, 2016/in Sports /by L'Officiel Hommes Thailand Club

THE WINNING WAYS

มรดกชิ้นสุดท้ายจากฟุตบอลทีมชาติโปรตุเกส รายการยูโร 2006 ที่เยอรมนี เขาเป็นผู้เล่นที่เคย ลงเล่นเคียงข้างกับ Luis Figo (หลุยส์ ฟิโก) คนสุดท้ายก่อนจะอำลาทีมชาติ ไม่มีอะไรจะ ยิ่งใหญ่ไปกว่าการคว้าแชมป์หลังจากรอคอยมาอย่างยาวนานกับทีมชาติโปรตุเกสชุดนี้

The Unexpected

ทีมชาติโปรตุเกสถูกจัดอันดับโดย FIFA Ranking ให้อยู่ในอันดับที่ 12 ซึ่งหลายคนคงคาดหวังไว้แค่อย่างดีก็คงติดอันดับ 4 ทีม หรือ 6 ทีมสุดท้าย ใครจะไปคิดว่าทีมที่รอบแบ่งกลุ่มที่ไม่ชนะใครเลยอย่างโปรตุเกสจะเข้ามาได้ลึกขนาดนี้ ซึ่งโปรตุเกสชนะภายในเวลา 90 นาที เพียงโครเอเชีย (1-0) และเวลส์ (2-0) เท่านั้นเอง แน่นอนว่าปรากฏการณ์นี้ ทำให้ใครที่ติดปลายดาบไว้แต่แรกก็จะได้เงินเยอะกว่าคนอื่น อีกเรื่องที่น่าสนใจคือเขาเป็นผู้เล่นคนสุดท้ายที่หลงเหลือมาจากปี 2006 ที่เยอรมนีเป็นเจ้าภาพ ถึงขนาดที่หลุยส์ ฟิโก้ฝากความหวังเอาไว้ที่ตัวเขาว่า “ช่วยสานฝันที่เขาไม่มีวันทำได้” ให้ด้วยการแข่งขันในปีนี้อาจเป็นการแข่งขันทีมชาติครั้งสุดท้ายของ Ricardo Quaresma (ริคาร์โด ควาเรสมา) Pepe (เปเป้) Ricardo Carvalho (ริคาร์โด คาวัลโญ) และ Bruno Alves (บรูโน อัลเวส) ทำให้เราอดคิดถึงพวกเขาเหล่านี้ไม่ได้ ที่ครั้งเมื่อยังหนุ่มยังแน่นต่างก็เป็นตัวหลักของสโมสรในยุโรปมากมาย

The Real Player CR7

ย้อนไปในปี 2003 หากใครยังจำกันได้เมื่อ Sir Alex Ferguson (เซอร์อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน) ได้เปลี่ยนตัวเจ้าหนูวัย 18 ปีท่าทางกระฉับกระเฉงลงมาในสนามแทนที่ Nicky Butt (นิกกี้ บัตต์) ซึ่งทำให้หลายคนตั้งข้อสงสัยว่า “เจ้าเด็กนี่มันคือใคร” ได้โชว์ฝีไม้ลายมือการเลี้ยง กระชาก สับขาหลอกให้ผู้ชมอย่างเราร้องว้าว และตามอ่านข่าวว่าเจ้าเด็กนี่เป็นใคร แน่นอนว่าการปรากฏตัวของเขาในเวลานั้นสร้างความฮือฮาอยู่พอสมควรด้วยสไตล์การเล่นแบบหวือหวาจนดูเหมือนจะเป็น One Man Show ทำให้เขาถูกเซอร์อเล็กซ์ละลายพฤติกรรม ซึ่งถ้าหากใครเคยได้ยินฉายาของเซอร์ว่า ‘‘เครื่องดูดฝุ่น’’ ให้ลองนึกภาพตามถึงเครื่องดูดฝุ่นที่เป่าลมใส่หน้า (ถึงขนาดที่ว่าเบคแฮมก็เคยโดนปาสตั๊ตใส่มาแล้ว) ซึ่งพอโดนเครื่องดูดฝุ่นเข้าบ่อยๆ ส่งผลให้โรนัลโดรู้จักการเล่นเป็นทีมมากขึ้น ซึ่งพอมาปี 2006-09 เราสามารถเห็นการเล่นที่เปลี่ยนแปลงไปอย่างเห็นได้ชัด เปอร์เซ็นต์การผ่านบอลให้เพื่อนมากขึ้น พร้อมการทำประตูเป็นกอบเป็นกำการมาของเขาส่งผลให้ทีมมีสไตล์การเล่นที่สนุกมากขึ้น ทำให้บางครั้งเราเห็น Ryan Giggs (ไรอัน กิกส์) ที่อายุขึ้นเลขสามแล้วโชว์ลีลาการไขว้ขาแข่งกับรุ่นน้องเพราะกลัวจะเสียฟอร์มฉายา “ปีกพ่อมด” อยู่บ่อยๆ เหมือนกัน ซึ่งถ้าหากใครจำได้ถึงการมาของ Dimitar Berbatov (ดิมิทาร์ เบอบาตอฟ) กองหน้าสายอาร์ติสจากสเปอร์ที่ผลัดกันเล่นท่าไปกับโรนัลโดทำให้ทีมในเวลานั้นเป็นบอลที่เอนเตอร์เทนคนดูมากๆ ทำให้หลายคนคิดถึงเวลาที่สองคนนี้เล่นในสนามด้วยกัน พอมาถึงจุดอิ่มตัวตอนจบฤดูกาลในปี 2008 แน่นอนว่าเป้าหมายใหม่ของเขา คือการหาความท้าทายใหม่ ซึ่งก็หนีไม่พ้นทีมมหาเศรษฐีอย่าง Real Madrid (รีล มาดริด) ที่พร้อมจะอ้าแขนรับไปดูแลต่อด้วยเม็ดเงินที่สูงถึง 94 ล้านปอนด์ เขาสามารถปรับตัวได้อย่างรวดเร็ว และกลายเป็นผู้เล่นที่ทำประตูได้ถึง 200 ลูกภายในระยะเวลา 178 แมตช์ ทำให้เขากลายเป็นผู้เล่นคนสำคัญของทีมไม่ว่าจะในนามทีมสโมสรหรือทีมชาติตลอดมา

Bad Boy, Nice Guy

เรื่องเล่าที่เราชอบที่สุด (นอกเหนือไปจากเรื่องราวความผูกพันของเขากับเกาะบาหลีที่เราเอ่ยถึงไว้ในคอลัมน์ Taste of Sport หน้า 158 แล้วน่ะนะ) ของโรนัลโดเป็นเรื่องความผูกพันระหว่างเขากับเพื่อนสมัยเด็กที่ชื่อว่า Albert Fantrau (อัลเบิร์ต ฟันตรา) ที่เขาเล่าให้สื่อฟังว่า ทั้งสองคนเป็นเพื่อนที่อยู่ในละแวกบ้านใกล้เรือนเคียง และเล่นฟุตบอลให้กับทีมท้องถิ่นเดียวกัน เมื่อทั้งคู่อายุได้เพียง 8 ขวบและลงเล่นในนัดสำคัญที่จะมีการคัดเลือกเด็กที่ยิงประตูได้มากที่สุดเข้าร่วมอะคาเดมีฟุตบอลโดยไม่เสียค่าใช้จ่าย ฟันตราและโรนัลโดยิงไปได้แล้วคนละหนึ่งลูก ในช่วงท้ายเกมฟันตราหลุดเดี่ยวเข้าไปมีโอกาสทำประตูโล่งๆ แบบไม่มีใครขวาง เขาเลือกที่จะไม่ยิงประตู แต่ผ่านบอลไปเข้าเท้าโรนัลโดเป็นผู้ยิงแทน ทำให้โรนัลโดได้โควต้าในการเข้าอะคาเดมีไป ซึ่งครั้งนั้นเป็นโอกาสพลิกชีวิตของเขาที่ทำให้เขากลายเป็นโรนัลโดที่ทุกคนรู้จักในวันนี้ ซึ่งเหตุผลที่ฟันตราตัดสินใจแบบนั้นก็คือ เขาคิดว่าโรนัลโดมีความสามารถมากกว่า และสมควรได้รับโควต้านี้มากกว่าเขา เวลาผ่านไปมากกว่าสองทศวรรษแล้วหลังจากเหตุการณ์นั้น ฟันตราไม่ได้เล่นฟุตบอลอาชีพ และไม่มีงานทำจริงจัง แต่โรนัลโดก็ไม่เคยลืมบุญคุณเพื่อนคนนี้ เขาได้เป็นผู้ช่วยเหลือสนับสนุนด้านการเงินของเพื่อนเขาคนนี้มาโดยตลอด เรื่องเล่าโรแมนติกฟังดูเหมือนนิยายของเขานี้อาจจะฟังดูเหลือเชื่อ แต่แหล่งข่าวหลายแหล่งต่างก็เห็นตรงกันว่า ความน่าเชื่อถือของมันสูงมาก เนื่องด้วยพฤติกรรมน่ารักของเขาที่ปรากฏต่อหน้าสื่อมาโดยตลอดทั้งเรื่องความช่วยเหลือผู้รอดชีวิตจากสึนามิจนกลายเป็นขวัญใจชาวบาหลีอาสาแบกรับค่ารักษาของหนูน้อยที่ป่วยด้วยโรคมะเร็ง และโรคความผิดปกติในสมอง พร้อมมอบรองเท้าสตั๊ดของเขาที่มีลายเซ็นเป็นกำลังใจให้หนูน้อยต่อสู้กับโรคร้ายไปได้ และเขาก็ยังนำรางวัลรองเท้าทองคำของเขา (GoldenBoot) ที่เขาได้รับมาเมื่อปี 2011 ออกมาประมูลได้เงินจำนวนกว่า 75 ล้านบาทเพื่อมอบให้กับกองทุนช่วยเหลือเด็กๆ และโรงเรียนในบริเวณฉนวน-กาซา ประเทศปาเลสไตน์อีกด้วย โอเค … จบย่อหน้าที่สองไปแล้ว เรื่องราวของเขาก็ยิ่งฟังดูนิยายหนักกว่าเดิมเสียอีก … แต่เราต้องทำความเข้าใจเสียก่อนว่า โรนัลโดนั้นไม่ได้มาจากครอบครัวที่มั่งมี เขากำพร้าบิดาไปตั้งแต่อายุเพียง 20 ปีด้วย โรคพิษสุราเรื้อรัง ในขณะที่พี่ชายก็มีปัญหาเรื่องยาเสพติดและสุรา เมื่อเขามีโอกาสลืมตาอ้าปากในฐานะนักฟุตบอลผู้เป็นฮีโร่ของคนทั้งชาติ เขาจึงตั้งมั่นที่จะดูแลและช่วยเหลือผู้คนที่อยู่ในจุดเดียวกับเขาวัยเยาว์ให้มีโอกาสเหมือนเช่นที่เขาเคยมีโอกาสมาแล้วนั่นเองเรื่องราวความน่ารักของโรนัลโด้นั้นยังไม่หมด เกร็ดเล็กๆ น้อยๆอย่างเช่นเขาเอ่ยปากขอบคุณทีมกายภาพบำบัดของมาดริดที่ช่วยให้ร่างกายของเขาสมบูรณ์ ไม่มีอาการบาดเจ็บรุนแรงตลอดฤดูกาลจนกระทั่งได้รับรางวัล Fifa Ballon D’or 2008 ไปได้ในที่สุด แจกโบนัสมูลค่ากว่า 40 ล้านบาทให้กับสตาฟฟ์ หลังจากที่ทีมของเขาได้แชมป์ยูฟ่าแชมป์เปี้ยนส์ลีกและเขายืนกรานที่จะไม่สักใดๆ ลงบนร่างกาย เพราะเขาต้องการที่จะบริจาคเลือดอย่างสม่ำเสมอนั่นเอง ไม่ธรรมดาเลยทีเดียวสำหรับความเก่งกาจชีวิต ความคิด และทัศนคติสุดน่ารักของลอปติมัมกายคนนี้ เราเชื่อนะว่าด้วยการนำของเขา ทีมชาติโปรตุเกสจะไปได้ไกลกว่านี้อย่างแน่นอน

Photography by GettyImages

พูดคุยภาษาฟุตบอลกับ “เกียรติศักดิ์ เสนาเมือง” ฮีโร่ของทีมชาติไทย

July 31, 2016/in Lifestyle, Sports /by L'Officiel Hommes Thailand Club

Determined Player + Positive Attitude + Charming Character = Coach Zico

เราเคยรู้จักเขาในฐานะนักเตะศูนย์หน้าฝีมือดี ตอนนี้เรารู้จักเขาในฐานะโค้ชทีมชาติไทยที่พาทีมไทยคว้าแชมป์เอเอฟเอฟ ซูซูกิ คัพเป็นครั้งแรกในรอบ 10 ปี และแชมป์คิงส์คัพเป็นครั้งแรกในรอบ 9 ปี และในวันนี้ ลอปติมัมจะมาทำความรู้จักกับเขามากยิ่งขึ้นอีกในฐานะฮีโร่ของทีมชาติไทย และในฐานะผู้ชายอารมณ์ดีนาม “โค้ชซิโก้ – เกียรติศักดิ์ เสนาเมือง”

เป็นเวลาเกินทศวรรษที่วงการฟุตบอลไทยตกหลุมดำ ไม่ว่าจะด้วยสาเหตุใดก็ตาม แต่ในวันนี้ศรัทธาวงการฟุตบอลไทยกลับมาอีกครั้ง และนั่นไม่ใช่เพราะโชคช่วย แต่เป็นเพราะความมุ่งมั่นของโค้ชซิโก้คนนี้นี่เอง

มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่ทีมชาติไทยได้ฉลองชัยถ้วยพระราชทานคิงส์คัพในปีที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงครองราชย์ครบ 70 ปี ซึ่งก็เป็นปีฉลองครบศตวรรษสมาคมฟุตบอลไทยพอดีเช่นเดียวกัน และมันก็ไม่ใช่เรื่องบังเอิญหรอกที่ผู้กุมตำแหน่งกุนซือทีมชาติไทยชุดนี้มีชื่อว่า โค้ชซิโก้ – กิตติศักดิ์ เสนาเมือง

“ผมเป็นผู้เล่นประเภทครูพักลักจำ ชอบจำแทคติกของโค้ชที่คุมทีมเรา ตอนนั้นไม่รู้หรอกว่าจะได้นำมาใช้” ซิโก้เปิดบทสนทนาอย่างอารมณ์ดี “ช่วงสองปีสุดท้ายที่อยู่เวียดนาม จับพลัดจับพลูได้มาเป็นผู้ช่วยโค้ช และก็ขึ้นเป็นเฮ้ดโค้ชเพราะโค้ชคนเก่าโดนเด้งออกไป พอกลับมาเมืองไทยก็ว่างนะ ยังไม่ได้หางานใหม่ เลยได้มีโอกาสไปช่วยบิ๊กหอยคุมทีมจุฬายูไนเต็ดตอนนั้น เป้าหมายคือหนีตกชั้น เราก็ทำได้ เลยรู้สึกสนุกกับการเป็นโค้ช และเริ่มคิดจะเป็นโค้ชจริงจัง”

นับตั้งแต่นั้น ซิโก้ก็ได้คุมอีกหลายทีมทั้งในลีกไทยอย่างชลบุรีเอฟซี บีบีซียูจุฬายูไนเต็ด และบางกอกเอฟซี ซึ่งในระหว่างนั้นเขาก็ได้โอกาสได้เป็นผู้ช่วยโค้ชทีมชาติไทยที่คุมทีมชาติชุดซีเกมส์ 2009 ที่ประเทศลาว “มีเวลาเตรียมทีมห้าวันครับ” ซิโก้พร้อมหัวเราะขื่นๆ “ตกรอบแรกเลย เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ฟุตบอลไทยที่ทีมชาติไทยตกรอบแรก หลังจากนั้นคนก็ดูเหมือนจะเอือมระอาวงการฟุตบอลไปเลย หลังจากนั้นอีกสองปี ซีเกมส์ที่อินโดนีเซีย ก็ตกรอบแรกอีก คนเลยเลิกดูฟุตบอล ดิ่งลงเหวกันไปทั้งวงการ ช่วงนั้นมันก็เป็นยุคมืดน่ะนะ ผมก็คุมทีมลีกอยู่ แล้วก็มีแวะไปคุมทีมที่เวียดนาม แล้วก็กลับมาคุมทีมไทยต่อ โดยทีมสุดท้ายที่คุมก่อนที่จะถูกเรียกมาเป็นโค้ชทีมชาติคือบางกอกเอฟซี”

ซิโก้เล่าว่า ตอนที่จะตัดสินใจรับตำแหน่งเฮ้ดโค้ชทีมชาติไทย ถือเป็นช่วงเวลาที่ลำบากใจที่สุดในชีวิต “ผมเคยเจ็บช้ำตอนซีเกมส์ที่ลาวมานะ ขนาดเป็นผู้ช่วยโค้ชเองนะ ยังปวดใจขนาดนั้น เพราะเวลาทีมไทยแพ้ มันไม่ได้แพ้เฉพาะตัวเรา มันแพ้ทั้งครอบครัว แต่ในตอนนั้น เราต้องตัดสินใจ เพราะสิบสามปีที่บอลไทยเข้าสู่ยุคมืด ไม่มีใครตั้งใจแข่ง ทั้งๆ ที่ทีมชาติไทยเป็นของพวกเรา สมัยเราเป็นนักเตะ เราเคยเป็นแชมป์ซีเกมส์สี่สมัยรวด ซูซูกิคัพสามสมัย และน้องๆ ทำต่อรวมเป็นแปดสมัย นั่นก็สิบหกปีเชียวนะ แล้วทำไมตอนนี้มันเป็นแบบนี้ ผมเลยตัดสินใจไปถามคุณเปิ้ล ภรรยาว่าถ้าผมเข้าไปเป็นโค้ช แล้วทีมชาติไทยแพ้ แม่รับได้ไหม ภรรยาผมก็ตอบสั้นๆ ว่า แล้วแต่พ่อแล้วกัน ผมก็เลยตาสว่างเลย ถ้าผมแพ้ ผมแพ้ของผมคนเดียว แต่ถ้าผมชนะ ทุกคนทั้งประเทศชนะไปกับผม ผมถือว่าเป็นการลงทุนที่คุ้ม นั่นก็เป็นจุดที่ทำให้ผมตัดสินใจเข้ามารับตำแหน่งเฮ้ดโค้ชทีมชาติไทย”

เป้าหมายของโค้ชซิโก้ต่อทีมชาติไทยไม่ใช่เป้าหมายระยะสั้น แต่เขามองไปอีกหลายสิบปี เพราะเขาเชื่อว่าการสร้างทีมก็เหมือนกับการเรียนจบปริญญาเอกที่ไม่สามารถทำได้ในระยะสั้นๆ แต่ต้องอาศัยเวลาในการสั่งสมประสบการณ์ ซึ่งเพียงแค่เริ่มต้นอาชีพการเป็นโค้ชทีมชาติไทยนั้น โค้ชซิโก้ก็สามารถนำทีมชาติไทยไปคว้าแชมป์กีฬาซีเกมส์ 2013 ที่ประเทศพม่า ต่อด้วยแชมเอเอฟเอฟซูซูกิคัพ 2014 และคิงส์คัพ 2016 เรียกศรัทธาในวงการฟุตบอลไทยกลับคืนมาได้อย่างสวยงาม

“การคุมทีมชาติไม่ใช่เรื่องง่าย ทุกคนเป็นสตาร์จากสโมสรของตัวเอง ผมก็ต้องมาละลายพฤติกรรม ทำให้พวกเขาภูมิใจให้ได้ว่าพวกเขาเป็นคนไทยเหมือนกัน มีธงไตรรงค์อยู่ที่หน้าอกเหมือนกัน ทุกคนต้องตั้งใจเล่น ห้ามเหยาะแหยะ ผมตัดสินใจเอาเด็กวัยรุ่นไฟแรงมาเป็นทีมชาติทั้งหมดอายุไม่เกิน 23 กันทั้งนั้น ผมอยากดันให้พวกเขาเล่นให้ได้นานที่สุด สักสิบปี” และเมื่อเราถามว่าเขามีเทคนิคอย่างไรในการคุมทีมเด็กวัยรุ่นขนาดนี้ มันก็เหมือนการจับปูใส่กระด้งดีๆ นี่เอง “เด็กเราต้องมีวินัย พี่โก้ให้กฎเหล็กสี่ข้อคือ ห้ามสูบบุหรี่ ห้ามดื่มเหล้า ห้ามเล่นการพนัน และห้ามหนีเที่ยวระหว่างช่วงเก็บตัว ทุกคนต้องรู้หน้าที่ว่ามีแฟนบอลรออยู่ ห้ามเสียสมาธิระหว่างการฝึกซ้อม ผมใช้ยาแรงน่ะ เด็กทุกคนเข้าใจ เพราะถ้าใครทำผิดปุ๊บ ผมไม่พูดอะไรเลย เก็บเสื้อผ้า ยัดใส่กระเป๋า กลับบ้านไปเลย”

ยาแรงของโค้ชซิโก้ดูเหมือนจะได้ผล เพราะทั้งทีมเห็นตรงกันว่า ถ้าหากไร้วินัย ก็จะเสียโอกาสในการเป็นทีมชาติไป เพราะสายน้ำไม่มีวันไหลกลับ “ผมก็พยายามประคบประหงมพวกเขาไปพร้อมๆ กัน พยายามให้พวกเขาเล่นด้วยความสามัคคี ให้ทุกคนเปิดใจ เพราะเวลาทีมแพ้ ไม่มีใครเป็นสตาร์หรอก แต่ถ้าเวลาเป็นแชมป์ ทุกคนเป็นสตาร์เหมือนกันหมด ดังนั้น ทีมชาติที่พี่คุมจะไม่เห็นแก่ตัว ทุกคนรักกัน จะเห็นได้ชัดเจนว่าเด็กๆ ในทีมของพี่จะดังเท่ากันทุกตำแหน่ง เพราะทุกตำแหน่งในทีมพี่มีความหมาย พี่จะทำให้ทุกคนรู้ว่าฟุตบอลคือทีมเวิร์ก ทีมสปิริตต้องมาเป็นอันดับหนึ่ง ทุกคนรู้ดีว่าเราไม่จำเป็นต้องยิงประตูก็ได้ แต่ขอให้ทีมชนะก็พอ”

ความมุ่งมั่นและความตั้งใจจริงของโค้ชซิโก้นั้นกำลังทำให้วงการฟุตบอลผลิดอกออกผลอย่างเห็นได้ชัดเจน ซิโก้เชื่อมั่นว่าสิ่งที่เขากำลังทำอยู่นั้นคือต้นแบบของเยาวชนในวันนี้ เขารู้สึกภูมิใจที่เห็นเด็กไทยเล่นฟุตบอลอย่างสมัครใจโดยไม่มีใครบังคับ เราอดใจไม่ได้จริงๆ ที่จะหลงรักและชื่นชมผู้ชายใจดีและทัศนคติดีเยี่ยมคนนี้ “ผมบอกเด็กๆ ทุกคนเสมอว่า จะทำอาชีพอะไรก็ตาม ห้ามเป็นแค่เบอร์สอง และสำหรับอาชีพนักฟุตบอล การขึ้นเป็นเบอร์หนึ่งคือการติดทีมชาติ และสำหรับผมเอง การได้เป็นเฮ้ดโค้ชทีมชาตินั้นถือเป็นเป็นหมายในการขึ้นเป็นเบอร์หนึ่งของผม และคุณก็ต้องพยายามถีบตัวเองให้เป็นเบอร์หนึ่งในสายงานของคุณให้จงได้”

Content by Maya, Photography by Sompoch Tuamcharoen, Style by Chanond Mingmit

การร่วมมือกันกับ Trek แบรนด์จักรยานยักษ์ใหญ่ กับศิลปินสายคอนเซ็ปต์ชวลชื่อก้องโลกอย่าง Damien Hirst

July 31, 2016/in Sports /by L'Officiel Hommes Thailand Club

The come back of legend

Butterfly Trek Madone คือชื่อของจักรยานคันนี้ เป็นการร่วมมือกันกับ Trek แบรนด์จักรยานยักษ์ใหญ่จากอเมริกากับศิลปินสายคอนเซ็ปต์ชวลชื่อก้องโลกอย่าง Damien Hirst ที่นำเอาปีกผีเสื้อจริงๆ มาประดับทั้งคันรวมไปถึงขอบล้อจักรยานและเคลือบพื้นผิวด้วยแล็คเกอร์ ดาเมี่ยน เฮิสท์ กล่าวว่า “ผมไม่ต้องการใช้รูปผีเสื้อหรือวัสดุเสมือน เพราะไม่สามารถทดแทนเอฟเฟ็คของปีกผีเสื้อยามกระทบแสงอาทิตย์จริงๆ ได้ และที่สำคัญคือเราต้องไม่เพิ่มน้ำหนักให้แก่จักรยาน” เป็นจักรยานที่ Lance Armstrong (แลนซ์ อาร์มสตรอง) ปั่นในรายการ Tour de france ปี 2009 จักรยานคันนี้จึงนับว่าเป็นทั้งพาหนะและงานศิลปะในคันเดียวกัน จักรยานคันนี้สร้างขึ้นมาเพื่อจุดประสงค์เดียว นั่นคือเป็นเกียรติต่อการกลับมาอีกครั้งของแลนซ์หลังจากต้องรับการผ่าตัดมะเร็งต่อมลูกหมากและหยุดการแข่งขันไปหลายปี จักรยานของแลนซ์เคยถูกประมูลในนิวยอร์กไปแล้วถึง 6 คัน ซึ่งในวันที่ 1 พฤศจิกายนในปีเดียวกันนั้นเอง จักรยานคันนี้ได้ถูกประมูลไปราว 500,000 เหรียญสหรัฐและนับว่าเป็นจักรยานที่แพงที่สุดในโลกไปโดยปริยาย รายได้รวมจักรยานทั้ง 7 คันของเขามีมูลค่าสูงถึง 1,250,000 เหรียญสหรัฐ ซึ่งได้สมทบทุนของ Livestrong มูลนิธิโรคมะเร็งที่เขาก่อตั้งขึ้น

Content by Kornpat K.

Antoine Pinto นักมวยไทยสังกัด Thai Fight ที่ไม่ได้มีดีเพียงแค่หน้าตา

July 25, 2016/in Sports /by L'Officiel Hommes Thailand Club

เวลาแพ้ทีนึงเหมือนโลกพังไปเลย นอนไม่ได้เป็นอาทิตย์ ถ้าผมขึ้นชกทั้งๆ ที่ไม่พร้อม ผมยังโกรธตัวเองได้ แต่นี่ผมทำดีที่สุดแล้ว แต่ดีที่สุดของผมก็ยังไม่ดีพอ ผมเลยเจ็บหนักทุกครั้ง”

Antoine Pinto นักมวยไทย สังกัด Thai Fight

หนุ่มฝรั่งเศสวัยเบญจเพศคนนี้เปิดฉากให้สัมภาษณ์เราเป็นภาษาไทยสำเนียงไทยแท้ๆ “อองตวนขึ้นชกมวยไทยครั้งแรกตอนอายุสิบสามปีครับ” เขาตอบเมื่อเราถามว่าเหตุใดเขาถึงเลือกอาชีพนักมวยไทย “จริงๆ มันไม่ใช่ว่าผมเลือกอาชีพหรอก มันเป็นโอกาสที่ผมจะหาเงินได้มากกว่า คือ ตอนที่พ่อแม่ย้ายมาที่เมืองไทยใหม่ๆ อองตวนกับน้องไม่มีเพื่อน เห็นเด็กแถวบ้านไปเล่นในยิม ก็เลยวิ่งตามไป ได้ไปซ้อม จนกระทั่ง วันหนึ่งได้มีโอกาสขึ้นชกและได้เงิน ในตอนนั้นก็เป็นเด็กๆ ได้เงินห้าหกร้อยก็ถือว่าเยอะมากแล้ว ก็เลยชกไปเรื่อยๆ พอยิ่งชกนาน เงินก็เยอะขึ้นเรื่อยๆ ก็เลยกลายมาเป็นนักมวยอาชีพในปัจจุบัน ไม่เคยหยุดเลยครับ”

ปัจจุบัน นอกเหนือไปจากเป็นนักมวยอาชีพขึ้นชกให้กับ Thai Fight แล้ว อองตวนยังเปิดยิมสอนมวยไทย และเพิ่งจะเซ็นสัญญาไปชกต่างประเทศอีกด้วย “อาชีพนักกีฬาเป็นอาชีพที่ต้องสนุกกับมัน มันไม่ใช่งานที่ทำไปวันๆ จบไปวันๆ เพราะมันคือการแข่งขัน เราต้องรัก ต้องสนุกกับมัน ต้องพัฒนาตัวเองตลอดเวลา ไม่อย่างนั้นก็อยู่ไม่ได้ ทำไม่ได้หรอก” วันที่มาถ่ายปกให้เรา อองตวนก็เพิ่งจะซ้อมเสร็จ และเมื่อทำงานตรงนี้เสร็จ เขาก็ต้องรีบกลับไปซ้อมต่อ “เรารู้หน้าที่ของเราด้วยประสบการณ์ ถ้าเราขึ้นชกโดยที่ร่างกายไม่พร้อม เราจะเจ็บตัว มันคือบทลงโทษที่มาพร้อมกับอาชีพ ทำให้เรากลายเป็นคนมีวินัยไปเอง เราเจอมาเยอะ เจ็บมา ก็เยอะ เจ็บแล้วเจ็บอีก เจ็บจนกระทั่งเราจำไปเองครับ” และเมื่อเราถามถึงว่าเขาคิดอยากจะไปเที่ยวเตร่สังสรรค์กับเพื่อนตามประสาเด็กวัยรุ่นบ้างไหม อองตวนก็ตอบว่า “ผมโชคดีครับที่ไม่ได้เป็นคนชอบเที่ยว ถ้ามีเวลาว่าง ซึ่งก็ไม่ค่อยมีหรอกครับ เพราะวันๆ ก็ต้องซ้อม ซ้อมตั้งแต่เช้าตรู่ เที่ยงก็พักผ่อนนอนนิดหน่อย เย็นก็มาซ้อมอีก และตอนนี้ผมเปิดยิมก็เข้าไปที่ยิมทุกวัน ถึงแม้ว่าจะไม่ได้สอนเอง แต่ก็เข้าไปทุกวันจริงๆ ครับ ดังนั้นถ้าว่าง ผมก็จะอยู่บ้าน ดูทีวี พักผ่อน หรือไม่ก็ไปเตะบอลกับเพื่อนๆ พอแล้ว ไม่เปลืองเงิน และสนุกด้วยครับ”

การแข่งขันกีฬาก็ต้องมีชนะและมีแพ้ แต่สำหรับอองตวน แล้ว ความพ่ายแพ้เป็นเสมือนยาขมสำหรับเขา “ทุกคนจะบอกว่า กีฬามันต้องมีแพ้มีชนะ แต่สำหรับเรามันไม่ใช่นะ เวลาแพ้ทีนึงเหมือนโลกพังไปเลย นอนไม่ได้เป็นอาทิตย์ น้ำหนักลด รับไม่ได้ เพราะอะไรรู้ไหม เพราะทุกครั้งที่ผมขึ้นชก ไม่เคยไม่พร้อม ผมเลยเจ็บหนัก คือ ถ้าผมขึ้นชกทั้งๆ ที่ไม่พร้อม ผมยังโกรธตัวเองได้ แต่นี่ผมทำดีที่สุดแล้ว แต่ดีที่สุดของผมก็ยังไม่ดีพอ ผมเลยเจ็บหนักทุกครั้ง” เขามองหน้าเราแล้วรีบพูดต่อว่า “ผมไม่ได้รู้สึกโกรธแค้นอะไรคู่ต่อสู้นะครับ ทุกอย่างขึ้นอยู่กับตัวผมล้วนๆ ผมไม่ดีพอเอง ไม่เกี่ยวกับเขาเลย อาชีพนักมวยเราต้องต่อยกันอยู่แล้ว เราจะไปโกรธอะไรเขา เราต้องโกรธตัวเองที่ปล่อยให้เขาต่อยเราสิ มันไม่มีหรอกครับ อาการโกรธกัน เกลียดกันแบบที่เห็นในหนัง เพราะเวลาขึ้นชก เราไม่ได้เห็นฝ่ายตรงข้ามเป็นศัตรู เขาก็ เป็นแค่เงาลางๆ เราต้องโค่นเขาลงให้ได้ พอระฆังดัง หมดยก ก็จบกัน ไม่ได้มีความแค้นเคืองหรือมีอารมณ์อะไรแน่นอนครับ มันไม่เกี่ยวกันจริงๆ มวยมันคือต้องต่อสู้กับตัวเองล้วนๆ เท่านั้นครับ”

สำหรับอนาคตของอองตวน นอกเหนือไปจากการสร้างครอบครัวเป็นหลักเป็นฐานแล้ว เขายังคิดที่จะขยายมวยไทยไปยังต่างประเทศอีกด้วย “ผมรักเด็กครับ ถ้าพร้อมเมื่อไหร่คงจะมีลูก แต่ตอนนี้อยากจะตั้งใจทำงานในขณะที่ยังมีแรงอยู่ ทั้งในฐานะนักมวย และในฐานะเจ้าของยิม ถ้าพร้อมเมื่อไหร่ ผมคงวางมือและไปดูแลครอบครัวครับ”

Content by MAYA

เติมเต็มความหรูหราโลดแล่นอย่างมีสไตล์ไปกับจักรยานสุดหรูจาก Hermes

July 21, 2016/in Fashion & Style, Lifestyle, Sports /by L'Officiel Hommes Thailand Club

สำหรับ ‘ทริสตอง โด’ นักฟุตบอลทีมชาติไทยนั้นฟุตบอลเป็นเหมือนความฝันของเขาตั้งแต่เด็กๆ

July 21, 2016/in Fashion & Style, Sports /by L'Officiel Hommes Thailand Club

Tristan “Somchai” Do

นักฟุตบอลทีมชาติไทย สังกัดทีม SCG Muangthong United

ฟุตบอลเป็นความฝันของผมตั้งแต่เด็กๆ แล้วครับ ผมบอกคนอื่นรอบตัว และบอกตัวเองว่าผมอยากจะเป็นนักฟุตบอล มันคือความฝันที่เป็นจริงชัดๆ ผมว่าผมเล่นฟุตบอลมาตั้งแต่เกิดเลยล่ะ”

ทริสตอง โด หนุ่มลูกครึ่งฝรั่งเศส-ไทย ผู้เล่นตำแหน่ง กองหลังขวาของทีมฟุตบอลทีมชาติไทย และทีมสโมสร เอสซีจี เมืองทอง ยูไนเต็ดโผล่มาให้สัมภาษณ์ลอปติมัมด้วยอาการนิ่งๆ จนทีมงานแอบเกร็งไปเล็กน้อย แต่เมื่อเราลงนั่งสัมภาษณ์และแสดงความยินดีกับเขาที่นำทีมชาติไทยคว้าแชมป์ถ้วยคิงส์คัพครั้งที่ 44 ในปีนี้เพียงสองวันก่อนที่เขาจะมาขึ้นเป็นปกให้กับลอปติมัมของเรา ดวงตาของเขากลับเปล่งประกาย “ใช่ครับ มันเป็นแมตช์ที่เยี่ยมมาก เราไม่ได้ครองถ้วยนี้มาตั้งแต่ปี 2007 แล้ว ผมร่วมเล่น ทีมชาติได้แค่ปีครึ่ง และผมก็ได้เป็นหนึ่งในทีมที่ได้แชมป์ถ้วยนี้ เป็นประสบการณ์ที่ยอดจริงๆ ครับ” เราเลยถึงบางอ้อว่าเหตุผลที่เขาดูเนือยนั้นอาจจะเป็นเพราะว่าเขา เพิ่งจะผ่านแมตช์ใหญ่มาก็เป็นได้

“ฟุตบอลเป็นความฝันของผมตั้งแต่เด็กๆ แล้วครับ” ทริสตองเล่าต่อดูเหมือนจะลืมความเหนื่อยล้าจากแมตช์ เมื่อวันก่อนไปจนหมดสิ้น “ผมบอกคนอื่นรอบตัว และบอกตัวเองว่าผมอยากจะเป็นนักฟุตบอล มันคือความฝันที่เป็นจริงชัดๆ ผมว่าผมเล่นฟุตบอลมาตั้งแต่เกิดล่ะ” เขาหัวเราะและเมื่อเราถามถึงเหตุผลที่เลือกอาชีพนักบอลในปัจจุบัน เขาก็นิ่งคิด “ผมเป็นลูกครึ่งฝรั่งเศสไทยดังนั้นผมจึงมีโอกาสที่จะเล่นให้กับทีมชาติทั้งสองประเทศพอผมมาถึงเมืองไทย ผมก็ถูกเรียกไปคัดตัว และได้ติดทีมชาติไทยก็เป็นโอกาสดีที่ผมไม่สามารถปล่อยหลุดไปได้ ผมเลยได้มาเป็นส่วนหนึ่งในทีมชาติไทยใน วันนี้” นัดแรกที่ทริสตองเตะให้กับทีมชาติไทยคือนัด คัดเลือกฟุตบอลโลกกับอิรักที่สนามรัชมังคลากีฬาสถานที่จุคนได้ 45,000 คนและบัตรขายหมดเกลี้ยงเป็นนัดที่ ทริสตองบอกว่าเขาจะไม่มีวันลืมเลย “วันนั้นคนเยอะมากครับ ผมยังจำความรู้สึกนั้นได้ดี ทั้งตื่นเต้นและประหม่า เราเล่นกันเต็มที่จริงๆ”

ในวันที่ทริสตองให้สัมภาษณ์เรา เขาพูดภาษาอังกฤษ เราจึงอดสงสัยไม่ได้ว่าเขามีปัญหาเรื่องการสื่อสารกับคนในทีมหรือไม่ “ฟุตบอลคือภาษาสากลครับ” เขาหัวเราะ “ตอนมาใหม่ๆ ผมมีปัญหาเรื่องการพูดและฟังภาษาไทย แต่ตอนนี้ผมฟังภาษาไทยได้เกือบ 90% แล้ว และสามารถใช้ภาษาไทยในการสื่อสารเรื่องทั่วๆ ไปนอกสนามได้เกือบหมดแล้ว แต่ในสนามผมรู้สึกได้ว่าทุกคนพูดภาษาเดียวกันหมด เราสื่อสารกันได้โดยใช้ภาษาฟุตบอล ผมมีความสุขที่สุดเวลาได้อยู่บนสนามกับทีม เป็นความรู้สึกว่าเราเข้าใจกันและกันได้ ไม่ว่าเราจะพูดภาษาอะไรก็ตาม”

และเมื่อเราถามเขาถึงเรื่องอนาคตว่าเขาอยากจะทำอะไรต่อจากนี้ อยากเป็นโค้ชบ้างไหม เขาปฏิเสธอย่างรวดเร็ว “ถ้าคุณถามผมวันนี้ ผมตอบได้เลยว่า ผมไม่มีทางเป็นโค้ชเด็ดขาด แต่ถ้าผมจะอยู่ในวงการฟุตบอลต่อไป ผมอยากจะทำงานกับผู้เล่นรุ่นเยาว์มากกว่า อาจจะเป็นครูสอนเด็ก หรือทำงานในอะคาเดมีเกี่ยวกับฟุตบอล แต่ถ้าถามจริงๆ ผมอยากจะทำธุรกิจที่ไม่เกี่ยวกับฟุตบอลไปเลยมากกว่า” อย่างธุรกิจอะไรล่ะ เราถามต่อ “ผมก็มีโปรเจ็กต์ที่มันเพิ่งจะเริ่มจริงๆ ผมเป็นคนชอบอาหาร และผมชอบจัดการโน่นนี่ ผมอาจจะทำธุรกิจเกี่ยวกับร้านอาหาร หรือธุรกิจอะไรไปในทิศทางนั้นก็ได้ครับ” ไม่แน่นะเราอาจจะได้เห็นอดีตนักฟุตบอลทีมชาติหันมาสวมหมวกเชฟในอนาคตอันใกล้นี้ ก็เป็นได้ “ตอนนี้ผมยังไม่คิดเรื่องอื่นเลยนอกเหนือจากการเป็นนักฟุตบอลมืออาชีพที่เก่งที่สุดเท่าที่ศักยภาพผมจะมี และเมื่อถึงวันที่ผมลาวงการแล้ว ผมก็จะไม่เสียใจเลย เพราะผมทำหน้าที่เต็มที่แล้วจริงๆ” ทริสตองทิ้งท้ายไว้ด้วยแววตามุ่งมั่น

Content by MAYA

เผยเคล็ดลับการปั่นจักรยานอย่างมืออาชีพ ที่จะทำให้ร่างกายของคุณนั้นฟิตสุดๆ

July 8, 2016/in Sports /by L'Officiel Hommes Thailand Club

Pedal like a pro

ใกล้เข้ามาแล้วกับการแข่งขันจักรยานรายการใหญ่ของโลก Tour de France 2016 เชื่อว่าสายหมอบหรือสายภูเขาหลายคนตั้งหน้าตั้งตาดูกันอย่างใจจดใจจ่อ เคยสงสัยกันบ้างไหมว่าพวกเขาฝึกซ้อมหรือกินกันอย่างไร และหากเราอยากจะพัฒนาตัวเองเป็น ‘ขาแรง’ บ้างนั้น จะต้องทำอย่างไร

ประเภทของการปั่น

Endurance

การปั่นในสปีดต่ำ แต่เน้นไปที่การควงขาและระยะเวลาในการปั่น โดยฝึกควงขาให้ได้ 80 รอบภายใน 1 นาที

Goal – ช่วยฝึกความทนทานของกล้ามเนื้อ และเป็นการคาร์ดิโอชั้นเยี่ยม

Interval

การฝึกปั่นช้าสลับกับความเร็วสูงสุด โดยเราสามารถเริ่มจากการปั่นปกติ 1 นาที แล้วอัดให้เต็มสปีด 15 วินาที สลับกันไปเรื่อยๆ

Goal – ช่วยฝึกการเร่งความเร็วแซงคู่ต่อสู้ และยังช่วยเผาผลาญไขมันแม้ขณะคุณนอนหลับ

Climbing

การปั่นขึ้นเขา เน้นน้ำหนักที่มากและปั่นเป็นจังหวะต่อเนื่อง

Goal – การสร้างความแข็งแรงให้กล้ามเนื้อต้นขา ทำให้ คุณสามารถปั่นได้นานและกระชากได้แรงมากขึ้น

Fat Burning Zone

การออกกำลังกายให้หนักไม่ได้แปลว่าคุณจะลดน้ำหนักได้เร็ว ปัจจัยสำคัญคือการเต้นหัวใจที่คงที่ในเวลาเหมาะสมซึ่งจะช่วยให้คุณลดน้ำหนักได้ง่ายขึ้น ซึ่งช่วงที่เหมาะสำหรับการเผาผลาญไขมันคือช่วงการเต้นของหัวใจที่ 60 เปอร์เซ็นต์ และช่วงที่เหมาะสมสำหรับการทำคาร์ดิโอคือช่วง 70 เปอร์เซ็นต์ ซึ่งถ้าเราออกกำลังกายจนชินในระดับหนึ่งแล้ว เราถึงจะเพิ่มความหนักของกิจกรรมได้

Water Matters

กีฬาปั่นจักรยานเป็นกีฬาที่ทำให้สูญเสียน้ำในร่างกายเยอะมาก เราจึงต้องดื่มน้ำ (หรือเกลือแร่) ทดแทนในปริมาณมาก นักปั่นปกติอาจดื่มน้ำ 3-4 กระบอกต่อการปั่น 1 ทริป แต่นักปั่นอาชีพนั้นดื่มถึง 8-10 กระบอกต่อทริป ซึ่งนอกจากนี้แล้วการดื่มน้ำเปล่าแก้วโตก่อนมื้ออาหารหลักจะช่วยทำให้คุณโหยอาหารน้อยลงหลังจากการปั่นอีกด้วย

Eat on Ride

หากคุณปั่นจักรยานมากกว่า 90 นาที คุณควรจะมีอาหารเสริมจำพวกโปรตีนบาร์ เยลลี หรือกล้วยตาก เพื่อค่อยๆ กินทีละนิด (หากคุณกำลังปั่นทำเวลาสามารถกินไป ปั่นไปได้เลย) เพื่อเป็นพลังงานสำรอง อาหารพวกนี้สามารถดูดซึมได้เร็ว และร่างกายสามารถนำไปใช้เป็นพลังงานได้ทันที อีกทั้งยังช่วยให้คุณไม่กินอาหารหลังปั่นอย่างบ้าคลั่งอีกด้วย

Weight Loss Tips

1. เน้นไปที่การปั่นแบบ Interval เพื่อให้หัวใจทำงานใกล้เคียง 70% ของอัตราการเต้นสูงสุด (อย่างน้อย 30-45 นาที) เพราะเมื่อออกกำลังกายเกิน 15 นาทีในอัตราการเต้นของหัวใจที่เหมาะสม ร่างกายจะดึงพลังงานจากไขมันมาใช้เป็นพลังงาน เพราะฉะนั้นการวอร์มร่างกายเพื่อเตรียมความพร้อมก่อน 5-10 นาทีเป็นเรื่องที่ดี

2. เครื่องดื่มที่ดื่มหลังปั่นเสร็จไม่ควรเป็นน้ำอัดลมหรือน้ำผลไม้ เพราะร่างกายจะดูดซึมน้ำตาลมากกว่าปกติ เมื่อบวกกับความเหนื่อยและกระหายจะทำให้เราดื่มมากกว่าปกติ น้ำเปล่าหรือเกลือแร่จึงเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดหลังปั่น

3. เปลี่ยนของว่างจากขนมขบเคี้ยวเป็นอัลมอนด์หรือวอลนัต ช่วยบรรเทาความหิวและเป็นแหล่งโปรตีนชั้นดี

4. กล้ามเนื้อเราต้องการพลังงาน 100 แคลเลอรีต่อกิโลกรัมเพื่อรักษาความแข็งแรงนั้นไว้ ถ้าอยากจะให้กล้ามเนื้อชัดและแข็งแรงมากขึ้น ควรเพิ่มโปรแกรมเวทเทรนนิ่งเข้าไปด้วย

5. เทคโนโลยีที่ติดตามการออกกำลังกายต่างๆ ช่วยให้เราเห็นจุดอ่อนและจุดแข็งของตัวเอง ทำให้เราสามารถพัฒนาตัวเองและมีกำลังใจในการออกกำลังกายมากขึ้น

Content by Kornpat K., Photography by Getty Images

8 โมเม้นต์สุดพลัง จาก ‘The King’ LeBron James

June 22, 2016/in Sports /by L'Officiel Hommes Thailand Club

เลอบรอน เจมส์ ผู้ได้รับรางวัลผู้เล่น MVP จาก NBA ฤดูกาลล่าสุดเคยคว้ารางวัลในอดีตมาแล้วมากมาย แต่การพาทีม Cleveland Cavaliers เป็นแชมป์ในครั้งนี้เป็นอะไรที่มากกว่าชัยชนะ แต่มันยังตอกย้ำคำว่า ‘ในโลกนี้ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้’

1. คำมั่นสัญญา
“ผมกลับมา Cleveland ด้วยเหตุผลเดียวคือผมอยากจะนำชัยชนะมาสู่บ้านของผม สิ่งที่ผมเรียนรู้หลายอย่างในช่วง 2-3 ปีที่ผ่านมาทำให้ผมเติบโตขึ้นไปอีกขั้น เมื่อผมรู้ตัวว่าพร้อมผมจึงกลับมา นั่นคือจุดเริ่มต้น”

2. วันเวลาที่เดินอย่างช้าๆ
“สำหรับผมมันเป็นอาทิตย์ที่ยาวนานกว่าคนอื่นในระหว่างรอแข่งแมตช์ถัดไป ทั้งเครียด กดดัน และสนุกในเวลาเดียวกัน ผมมีสัปดาห์ที่เหลือเชื่อมากๆ “

3. วันแห่งการตัดสิน
“ผมทำใจให้สงบ แน่วแน่ เมื่อถึงคราวที่เล่นเกมที่ 7 ผมนำเอาความมั่นใจลงสนามมาด้วย ผมรู้สึกตัวตลอดเวลา และผมเชื่อว่าเพื่อนๆ ในทีมจะไว้วางใจให้ผมนำเกม ซึ่งพวกเขาก็ทำจริงๆ”

4. ความเจ็บปวดในอดีต
“กองเชียร์เรามีอยู่สองทางเลือก จะอยู่หรือจะตาย ถ้าเลือกที่จะอยู่ก็ต้องอยู่ด้วยกัน เราไม่ทิ้งกัน แชมป์ที่ได้มาคงไม่มีค่าอะไรถ้าไม่มีพวกเขา”

5. ข้อคิดให้น้อง
“13 ปีในอาชีพนักบาสเก็ตบอลผมไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากซื่อสัตย์ต่ออาชีพ ทุ่มเททุกอย่าง ใจ เลือดเนื้อ หยาดเหงื่อ น้ำตา ซึ่งยังมีใครหลายคนตั้งคำถามกับตัวผมว่าผมจะไปได้แค่ไหน แต่ในที่สุด ผมตอบทุกคำถามด้วยการนำทีมเป็นแชมป์ในคืนนี้”

6. ตัวผมในหนังสือการ์ตูน
“ผมไม่รู้ว่าผมสูงหรือน้ำหนักเท่าไรเพราะผมไม่อยากให้คนอื่นรู้ข้อมูลของผม ถ้าเป็นซูปเปอร์ฮีโร่ เรียกผมว่า Basketball Man”

7. ผู้ชายที่ถ่อมตัวที่สุดในโลก
“เพื่อนผมกับแม่ผมชอบพูดว่าผมเป็นคนที่พิเศษ เชื่อมั้ย? ถึงตอนนี้ผมก็ยังไม่เข้าใจมันอยู่ดี”

8. พาเหรดวันพุธที่จุะถึงนี้
“มันจะเป็นปาร์ตี้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่ Cleveland เคยเห็น”

Content by Kornpat K., Credit from entrepreneur.com

ความเกรี้ยวกราดของแฟนบอล : EURO 2016 ในเกมนอกสนามที่เป้าหมายไม่ใช่ลูกบอลอีกต่อไป

June 21, 2016/in Sports /by L'Officiel Hommes Thailand Club

พึ่งเปิดฉากขึ้นเมื่อไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านมา สำหรับฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป 2016 ณ ประเทศฝรั่งเศส นอกเหนือจากระดับน้ำที่ท่วมขังแล้ว กลิ่นไอแห่งความไม่ปลอดภัยเนื่องจากการก่อการร้ายเมื่อเดือนพฤศจิกายน 2015 ทำให้ฝรั่งเศสต้องออกมาเตรียมมาตรการรักษาความปลอดภัยขั้นสูงในการแข่งขัน

ถึงกระนั้น ก่อนเกมฟาดแข้งระหว่างทีมชาติอังกฤษและทีมชาติรัสเซีย กลับเกิดการปะทะกันของแฟนบอลทั้งสองทีมขึ้นที่ใจกลางเมืองมาร์กเซยที่ใช้เป็นสนามแข่งขัน ก่อนช่วงบ่ายของวันที่ 11 มิถุนายน โดยเกิดการปะทะกันสองครั้ง แต่เจ้าหน้าที่ตำรวจสามารถควบคุมสถานการณ์ไว้ได้ด้วยแก๊สน้ำตา

หลังจากสิ้นเสียงนกหวีดจบเกมของกรรมการที่สนามเวลโลโดรม แฟนบอลทีมชาติรัสเซียสร้างความวุ่นวายอีกครั้ง ด้วยการบุกไปทำร้ายแฟนบอลทีมชาติอังกฤษที่นั่งอยู่อีกฝั่ง ทางคณะกรรมการวินัยของยูฟ่า ได้ออกมาตักเตือนแฟนบอลของทั้งสองทีม ว่าหากเกิดเหตุการณ์เช่นนี้อีก แฟนบอลทั้งสองทีมจะได้เห็นทีมรักของตนตกรอบด้วยการถูกคัดออกจากทัวร์นาเมนต์ โดยแถลงการณ์ของยูฟ่าระบุไว้ว่า “คณะกรรมการยูฟ่าขอเตือนสมาคมฟุตบอลของทั้งสองประเทศว่าการกระทำใดๆ ที่ไม่คำนึงถึงการตัดสินใจของคณะกรรมการอิสระซึ่งเกิดขึ้นในสนาม อาจทำให้เกิดการลงโทษเพิ่มเติมแก่สมาคมฟุตบอลทั้งสองอย่างไม่ลังเล รวมถึงแนวโน้มที่อาจมีการปรับทีมที่เกี่ยวข้องออกจากทัวร์นาเมนต์ด้วย หากเกิดเหตุการณ์รุนแรงอีกครั้ง”

นอกจากนั้น ในเกมการแข่งขันของทีมชาติโปแลนด์และทีมชาติไอร์แลนด์เหนือ ยังเกิดความวุ่นวายขึ้นอีกครั้งจากกลุ่มแฟนบอลท้องถิ่น ทำให้บรรยากาศโดยรวมของทัวร์นาเมนต์ยูโร 2016 ตึงเครียดขึ้นอย่างเห็นได้ชัด สื่อท้องถิ่นกล่าวว่า อาจจะมีการห้ามขายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ก่อนเกมการแข่งขันทุกเกมเริ่มต้น 48 ชั่วโมง เพื่อป้องกันการทะเลาะวิวาทของเหล่าสาวก เกมฟุตบอลที่ครั้งหนึ่งเป็นเครื่่องรวมใจและสร้างความเป็นอันหนึ่งอันเดียวของผู้คนทั่วโลก บัดนี้ได้เปลี่ยนไปเสียแล้ว น่าสงสัยเป็นอย่างยิ่งว่าฟุตบอลยูโร 2016 จะปิดม่านลงในลักษณะใด

Content by Suwicha Sangkayoolakul

Follow Us