‘ยอร์ช – ยงศิลป์’ กับความคิดในช่วงเปลี่ยนผ่านและชีวิตในวงการบันเทิง
ความคิดช่วงเปลี่ยนผ่านวัยของยอร์ช – ยงศิลป์ วงศ์พนิตนนท์ และอนาคตที่เขาไม่เคยละความพยายาม
Photographer: Napat Gunkham
Fashion Editor: Chanond Mingmit
“ยังไงผมก็ชอบมิโดริยะ (มิโดริยะ อิซุคุ ตัวละครจาก My Hero Academia) นะครับ”
ยอร์ช – ยงศิลป์ วงศ์พนิตนนท์
เปิดบทสนทนากับเราด้วยอาการเหมือนเด็กขี้อาย ไม่ต่างจากรอบที่เขามาถ่ายแฟชั่นกับเราในครั้งแรกเมื่อไม่นานมานี้ ในตอนนั้น เราเล่น quick questions กับเขา และหนึ่งในคำถามก็คือ ‘ตัวละครตัวโปรด’ ซึ่งเขาก็ยังคงยืนยันคำตอบเดิม เราจึงได้โอกาสถามถึงเหตุผลที่เราไม่ได้ถามเมื่อเจอกันคราวที่แล้ว
“เป็นเรื่องนิสัยของเขานะครับ คือ… ที่ผมดูมา เขาค่อนข้างพยายามมากในสิ่งที่ตัวเขาคาดหวังไว้ ยังไงดีนะ…” เขานิ่งคิดไปสักพัก “การที่ทุกคนไม่ยอมรับเขา และคิดว่าเขาเป็นคนอ่อนแอ ไม่สู้ ไม่อะไร จนกระทั่งมีโอกาสมาข้างหน้า ซึ่งก็เป็นโอกาสที่ไม่ได้มาง่ายๆ เขาก็ใช้โอกาสนั้นเพื่อพิสูจน์หลายอย่างมาก จนกระทั่งทุกคนยอมรับว่าโอเค และสมควรที่จะได้รับพลังนี้ไปน่ะครับ “ผมชอบความไม่ยอมแพ้ของเขาน่ะครับ” ยอร์ชย้ำอีกครั้ง “เขาพยายามหนักมากจริงๆ กว่าจะได้รับพลังนั้นมา”
แปลว่ายอร์ชเห็นตัวเองในมิโดริยะบ้างไหม เราสงสัย
อีกครั้งที่เขานิ่งไป “ก็คงจะเป็นความพยายามล่ะมั้งครับ ที่คิดว่าเหมือนกัน” ก่อนที่จะกลายมาเป็นขวัญใจแม่ยกของ ‘ด้อมแม่ลำยอง’ ในทุกวันนี้ เส้นทางชีวิตในวงการบันเทิงของยอร์ชเริ่มต้นเมื่อเขาอายุได้เพียง 6 ขวบเท่านั้น “ผมเริ่มจากการถ่ายปกหนังสือ Kids & School เป็นหนังสือเด็กครับ ตอนนั้นญาติผมทำงานเกี่ยวกับการถ่ายภาพ ถ่ายปกหนังสือ เขาเลยเรียกผมไปลองถ่ายดู ก็ถ่ายได้ประมาณ 2-3 ครั้ง ก็มีคนรู้จักญาติผมคนนั้นที่ดูแลเรื่องตัวละครเอ็กซ์ตร้าติดต่อให้ผมไปลองเล่นเป็นเอ็กซ์ตร้าดู เรื่องแรกผมก็เป็นกลุ่มเด็กในละครสักเรื่องหนึ่งล่ะครับ เป็นเอ็กซ์ตร้าทั่วไป หลังจากนั้นผมก็ได้แคสต์งานเรื่อยๆ นะครับ ได้บ้างไม่ได้บ้าง จนกระทั่งได้มาเล่นเรื่อง ‘ทองเนื้อเก้า’ นี่ล่ะครับ ที่ทำให้มีแฟนคลับเพิ่มขึ้น”
แม้ว่าจะโด่งดังเป็นที่รู้จักจากบท ‘วันเฉลิม’ ลูกชายแม่ลำยอง จากละครเรื่อง ‘ทองเนื้อเก้า’ แต่นั่นไม่ใช่ละครเรื่องแรกที่เขาได้เล่นเป็นตัวละครแบบมีการท่องบทจริงจัง
“ก่อนหน้านั้นผมก็เป็นนักแสดงรับเชิญในซิทคอมเล็กๆ น้อยๆ ครับ เรื่องแรกที่มีการท่องบทจริงจังคือเรื่อง ‘สัมผัสพิศวง’ ของช่อง 3 ครับ เล่นเป็นพระเอกตอนเด็ก มาแบบแว้บๆ แต่ก็มีการท่องบทจริงจังแบบต้องจำบทให้ได้ครับ” ในตอนนั้นเขาอายุได้ราวๆ 8-9 ขวบ และมาเป็นวันเฉลิมเมื่ออายุได้ 11 ปีนับได้ว่าเป็นดาราเด็กเต็มตัว
แน่นอนว่า routine การใช้ชีวิตย่อมต่างจากเพื่อนร่วมรุ่นอย่างแน่นอนอยู่แล้ว ยอร์ชคิดว่าช่วงชีวิตช่วงนั้นยากลำบากบ้างไหม
“ก็คิดบ้างนะครับ” เขาทำหน้าไม่มั่นใจ “ผมไม่ค่อยมีเวลาเรียนเท่าไหร่ บางครั้งได้เรียนแค่ครึ่งวัน ก็ต้องไปแคสต์งานต่อ มีบางครั้งนะครับที่รู้สึกไม่อยากทำงานเท่าไหร่ อยากเล่นกับเพื่อนมากกว่า อย่างงานวันเด็ก เพื่อนๆ ได้ไปจับของขวัญกัน ผมก็ต้องไปทำงาน ก็มีงอแงบ้างนิดนึงล่ะครับ”
แล้วช่วงเปลี่ยนผ่านจากดาราเด็ก มาถึงจุดที่รู้ตัวแล้วว่าการทำงานในวงการบันเทิงน่าจะเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตจริงๆ แล้ว ยอร์ชปรับตัวมากขนาดไหน
“ไม่ได้ปรับตัวอะไรมากนะครับ อาจจะเพราะว่าอยู่ในวงการบันเทิงมาตั้งแต่เด็ก จนมันชินไปแล้ว”
ฟังๆ ดูแล้วเราก็อดสงสัยไม่ได้ว่าตารางเวลาเหลื่อมกับเพื่อนรุ่นเดียวกันขนาดนี้ ยอร์ชจะมีเพื่อนสนิทบ้างไหม
“ถ้าว่างยาวๆ ผมชอบไปตั้งแคมป์กับเพื่อน ผมชอบการ ‘ตั้งแคมป์’ ไปทำอาหารกินเอง “เพราะอะไรน่ะเหรอ” ยอร์ชตอบแบบแทบไม่ต้องคิด “เวลาไปแคมป์ปิ้ง มันรู้สึกว่าเราได้ใช้เวลาอยู่กับคนรอบตัวได้ดี ไม่ต้องมาจับโทรศัพท์ตลอดเวลา เวลาไปแคมป์ จะชาร์จแบต หรือโพสต์อะไร มันก็ค่อนข้างลำบาก สัญญาณก็ไม่ค่อยดี ไฟก็มีใช้จำกัด เราเลยได้มาทำกิจกรรมแบบปิ้งหมูกระทะ เล่นอูโน่ เกมที่ไม่ต้องมองจอโทรศัพท์ หรือไม่ก็ฟังเพื่อนๆ เล่าเรื่องของตัวเอง มันได้อยู่กับคนรอบข้างได้ดีจริงๆ น่ะครับ”
ที่สำคัญ… แก๊งแคมป์ปิ้งของยอร์ชมีเพื่อนที่รู้จักกันมาเกินสิบปีเสียด้วยสิ
“สิ่งที่ผมทำทุกวัน เป็นงานอดิเรกจริงๆ คือเล่นเกมครับ” ยอร์ชยิ้มอายๆ จนทีมงานคนหนึ่งต้องเอ่ยปากบอกว่า เขาก็เล่นเกมจนเกือบจะเสียงานเสียการเช่นกัน ไม่ใช่เรื่องแปลก หรือน่าอายสักหน่อย “ผมชอบเล่นเกมเพราะ… ถ้าผมเล่นเกมคนเดียว ผมไม่เล่นเลยนะ ผมเล่นแต่เกมออนไลน์ เกมอะไรก็ได้ที่เล่นกับเพื่อน เพราะเวลาผมอยู่คนเดียว ผมจะแก้ปัญหาอะไรไม่ค่อยได้ แต่พอมีเพื่อนมาถาม มาช่วยแก้ เวลาเล่นเกมก็เหมือนได้อยู่กับเพื่อนทางหนึ่งน่ะครับ” ก็ไม่ต่างจากการไปแคมป์สินะ เราตั้งข้อสังเกต “ประมาณนั้นครับ” เขายอมรับเปลี่ยนมาคุยกันเรื่องงานบ้างดีกว่า
อยากทำอะไรในวงการบันเทิงอีกไหม
“ผมอยากเป็นศิลปินน่ะครับ” ยอร์ชตอบทันที “อยากร้องเพลง ผมเป็นนักแสดงมาตั้งแต่เด็กนะครับ เลยอยากทำอย่างอื่นบ้าง และผมชอบฟังเพลงอยู่แล้ว เลยอยากลองทำด้านนี้บ้างครับ” เขาเสริมว่าส่วนตัวเขาชอบฟังเพลงฮิปฮอป อาร์แอนด์บี “ถ้าเป็นแนวเพลง ผมจะชอบ Joji กับ Keshi ครับ แต่ถ้าเป็นสไตล์ และเทคนิคการร้องเพลง ผมชอบ Justin Bieber ครับ”
ยอร์ชแอบแง้มมานิดๆ ว่าเขากำลังซุ่มทำอะไรอยู่สักอย่าง แต่ยังบอกไม่ได้ เขาเพียงพูดแค่สั้นๆ ว่า “รอนะครับ”
ยอร์ช – ยงศิลป์ วงศ์พนิตนนท์
อยากบอกอะไรแฟนคลับบ้างไหม
“อยากจะขอบคุณทุกคนเลยครับบางคนตามผมมา ตั้งแต่ผมเล่นเรื่องทองเนื้อเก้า ผมไม่รู้จะพูดอะไรเลยนอกจากคำว่าขอบคุณ ขอบคุณที่สนับสนุนผม ไม่ว่าผมอยากจะลองทำอะไร ทุกคนก็พร้อมสนับสนุนผม เวลาผมไปงาน และได้เห็นว่ามีแฟนคลับมารอกันตั้ง 4-5 ชั่วโมงก่อนงานเริ่ม เป็นอะไรที่ผมภูมิใจมากนะครับ”
เห็นแฟนคลับมารอขนาดนั้น กดดันบ้างไหม
“ทั้งดีใจและกดดันนะครับ ผมรู้ว่าทุกคนอยากจะเห็นผลงานดีๆ จากผม ก็เลยกลายเป็นนิสัยติดตัวผมไปเลยว่าผมไม่อยากจะให้มีอะไรผิดพลาด เวลางานผมผิดพลาดแค่นิดเดียว ผมจะรู้สึกว่ามันไม่ดีไปทั้งหมดเลยครับ”
ฟังๆ ดูแล้วเป็นเพอร์เฟ็กต์ชั่นนิสต์ไหมเนี่ย
“กึ่งๆ นะครับ” เขายอมรับทันที “คนรอบข้างก็บอกแบบนั้น แต่ผมไม่ใช่เพอร์เฟ็กต์ชั่นนิสต์แบบเก็บห้องเรียบร้อยนะครับ ผมเป็นแบบว่าค่อนข้างจะกังวลกับงานที่คนอื่นจะต้องเห็นมากกว่าครับ”
แล้วจัดการกับความรู้สึกนั้นยังไงล่ะ
“จริงๆ มันก็เป็นปัญหานะครับ แต่ผมก็พยายามฟังคนอื่นมากขึ้น อย่างเวลาผมจะต้องโพสต์งานชิ้นนี้ แม้ในใจผมจะยังไม่พอใจเท่าไหร่ แต่ผมก็จะลองไปถามคนอื่นสักสองสามคน ถ้าทุกคนบอกว่ามันดีมากแล้ว หัวผมเสียงเดียวก็คงจะสู้สองสามเสียงที่บอกมาไม่ได้หรอกครับ ถึงในหัวผมจะบอกว่าไม่ชอบ ผมก็ลงไปเลยนะครับ”
เชื่อเถอะว่า… ทุกงานที่ยอร์ชลงไป มันดีพอสำหรับด้อมแม่ๆ ลำยองเสมอ งานแฟชั่นกับเล่มเราก็เช่นกัน
– Author: Pacharee Klinchoo –
Clothes: Gucci Spring-Summer 2023 Collection
Makeup: Kanniput Sananwong
Hair: Paiboon Chencharatwat
Assistant Photographers: Phongsak Wethee / Sanpasiri Chaosaowpa
Assistant Fashion Editors: Napat Roongruang / Pattaradanai Niyavemanont
Videographers: Ketsara Leecharoen / Thaikom suktalordcheep
Assistant Videographers: Suradit Laorsittipirom
Digital Content Creator (Fashion): Teeratat Somudomsup
