9 ภาพยนตร์ที่ทำออกมาแล้ว(เราคิดว่า)ดีกว่าหนังสือ

ภาพยนตร์ที่เรายกๆ มานี่ส่วนมากจะขึ้นหิ้ง ‘คลาสสิก’ ในวงการภาพยนตร์ (แหงสิ!!) ซึ่งก็แอบไม่แปลกใจเลยว่า ทำไมหนังสือถึงสู้ไม่ได้ ก็ถ้าจะพูดกันจริงๆ อารมณ์ด้านภาพที่ตัวอักษรไม่สามารถบรรยายได้เทียบเทียมนี่เป็นข้อได้เปรียบเสียจริง

1. Jurassic Park
กำกับ: Steven Spielberg
เขียนบท: Michael Crichton และ David Koepp
หนังสือ: Jurassic Park (1990) เขียนโดย Michael Crichton
เราว่าดีกว่าเพราะ: ขอบอกว่าตอนที่ภาพยนตร์เรื่องนี้ออกมาใหม่ๆ นี่ ดังระเบิดชนิดที่เด็กรุ่นใหม่จินตนาการไม่ออกแน่ๆ ว่ามันจะอะไรกันนักกันหนา (แต่มันก็ดังยาวนานมาจนบัดนี้ล่ะนะ) ขนาดเรานับถือจินตนาการของไครช์ตันในการสร้างเรื่องราวแบบนี้ออกมาแล้ว แต่บอกเลยว่าทีมภาพยนตร์สามารถสร้างไดโนเสาร์ทั้งตัวออกมาโลดแล่นบนจอได้แบบนั้น เอามงไปเลยดีกว่า!

2. Fight Club (1999)
กำกับ: David Fincher
เขียนบท: Jim Uhls
หนังสือ: Fight Club (1996) เขียนโดย Chuck Palahniuk
เราว่าดีกว่าเพราะ: ตัวผู้เขียนหนังสือคอนเฟิร์มเองเลยจ้า เขาเคยให้สัมภาษณ์ว่า เมื่อภาพยนตร์ออกมานั้น มันทำให้หนังสือกลายเป็น ‘เรื่องน่าอับกายที่ถูกตีพิมพ์’ อาจจะเพราะการถ่ายทอดอารมณ์ของตัวละคร รวมไปถึงการขยี้ปมความสัมพันธ์ของตัวเองอย่างตั้งใจ (และดันทำออกมาดี) ทำให้เราหลงรักภาพยนตร์จนเกือบจะลืมไปว่า เฮ้ย … มันเคยเป็นหนังสือนี่นา

3. The Godfather (1972)
กำกับ: Francis Ford Coppola
เขียนบท: Mario Puzo และ Francis Ford Coppola
หนังสือ: The Godfather (1969) เขียนโดย Mario Puzo
เราว่าดีกว่าเพราะ: ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับเลือกให้เป็นหนึ่งในภาพยนตร์ที่ดีที่สุดตลอดกาลมาแล้ว ดังนั้น เมื่อเทียบกับนวนิยาย ‘ธรรมดา’ แล้ว การที่คอปโปลาเข้ามามีบทบาทในศิลปะภาพยนตร์นี่ทำให้พูโซ่ควรจะกราบเขาเลยก็ว่าได้ ที่ทำให้ตัวละครทั้งหลายกลายเป็นอมตะบนแผ่นฟิล์ม แทนที่จะถูกลืมเลือนไปกับหน้ากระดาษ

4. Jaws (1975)
กำกับ: Steven Spielberg
เขียนบท: Peter Benchley และ Carl Gottlieb
หนังสือ: Jaws (1974) เขียนโดย Peter Benchley
เราว่าดีกว่าเพราะ: เอาเป็นว่าใครจำเพลงหลักของภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่ได้บ้าง? บอกเลยว่านวนิยายเรื่องนี้เป็นแค่ทริลเลอร์เบๆ ในขณะที่ภาพยนตร์สามารถถ่ายทอดความน่าสะพรึงของปลาฉลามได้ออกมาโดยไม่ต้องมีภาพรุนแรง และตัวละครอื่นๆ ก็สามารถทำให้ผู้ชมอินไปได้กับภาพยนตร์ได้จริงๆ

5. The Shawshank Redemption (1994)
กำกับ: Frank Darabont
เขียนบท: Frank Darabont
หนังสือ: Rita Hayworth และ Shawshank Redemption เขียนโดย Stphen King
เราว่าดีกว่าเพราะ: ซีรีส์นิยายของคิงนั้นเทียบอะไรไม่ได้เลยกับความลึก และนำหนักแห่งความรวดร้าวที่ตัวละครต้องเผชิญในภาพยนตร์ ยอมรับเถอนะคิง ว่าภาพยนตร์เรื่องนี้กลายมาเป็นหนึ่งในภาพยนตร์ที่ดีที่สุดตลอดกาล ในขณะที่ซีรีส์ชุดนี้กลับเป็นหนังสือที่จิ๊บจ้อยและแทบจะไม่เคยถูกพูดถึงเลย เสียใจด้วยนะ

6. Psycho (1960)
กำกับ: Alfred Hitchcock
เขียนบท: Joseph Stefano
หนังสือ: Psycho (1959) เขียนโดย Robert Bloch
เราว่าดีกว่าเพราะ: เรื่องแรกเลยนะ ภาพยนตร์ใช้การดำเนินเรื่องผ่านสายตาของ Marion Crane แทนที่จะเป็น Norman Bates และใช้ความตายของเธอมาสร้างความน่าติดตามให้กับภาพยนตร์แบบที่หนังสือตามไม่ติด … นี่ยังไม่นับถึงฉากสุดคลาสสิกหลายฉาก และแววตาอันแสนโรคจิตของ Anthony Perkins ที่รับบทนอร์แมนอีกด้วยนะ

7. A Clockwork Orange (1971)
กำกับ: Stanley Kubrick
เขียนบท: Stanley Kubrick
หนังสือ: A Clockwork Orange (1962) เขียนโดย Anthony Burgess
เราว่าดีกว่าเพราะ: ตัวผู้กำกับล้วนๆ เลยขอบอก!!! ลายเซ็นอันโด่งดังและมุมมองสุดคัลท์ของคูบริกทำให้ภาพยนตร์ของเขาชนะเลิศอยู่เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว นี่พอมาดัดแปลงตอนจบของนิยายให้ยิ่งดาร์ก แต่สมเหตุสมผลในแบบของมันอีกนี่ยิ่งขยี้ให้หนังสือถูกลืมไปได้ง่ายๆ เลย

8. One Flew Over the Cuckoo’s Nest (1975)
กำกับ: Miloš Forman
เขียนบท: Laurence Hauben และ Bo Goldman
หนังสือ: One Flew Over the Cuckoo’s Nest (1962) เขียนโดย Ken Kesey
เราว่าดีกว่าเพราะ: อันนี้เราบอกเลยว่า เรายกเครดิตให้ Jack Nicholson เต็มๆ คนอะไรแสดงได้ ‘บ้า’ ขนาดนั้น และการที่ผู้กำกับเลือกการดำเนินเรื่องผ่านตัวละครของนิโคลสัน แทนที่จะเป็นจากฝั่งผู้คุม ก็ยิ่งทำให้เนื้อเรื่องเข้มข้นและ ‘บ้า’ มากพอที่จะติดอันดับภาพยนตร์ที่ดีที่สุดตลอดกาลไปได้ง่ายๆ

9. The Shining (1980)
กำกับ: Stanley Kubrick
เขียนบท: Stanley Kubrick และ Diane Johnson
หนังสือ: The Shining (1977) เขียนโดย Stephen King
เราว่าดีกว่าเพราะ: อันนี้เรายกให้ทั้งฝีมือของคูบริกและนิโคลสันผสมกันเลย เราแอบรู้มาว่าคิง นักเขียนไม่ ‘ปลื้ม’ กับการตีความของผู้กำกับสักเท่าไหร่ เพราะเขาเลี่ยงที่จะพูดถึงเรื่องเหนือจริงไปเลย แต่ขอบอกนะว่า ตอนที่แจ๊ก (ตัวละครนำ) เกิดอาการจิตแตกขึ้นมานี่ ฝีมือการเขียนของคิงนี่สู้ฝีมือการกำกับและการเล่นของฝ่ายภาพยนตร์ไม่ได้เลยเถอะ