เมื่อเหล่าสุภาพบุรุษแต่งกายในสูทตัวโปรดของเขา สิ่งที่จำเป็นต้องมีนอกจากการเลือกเนคไทสุดเท่กับผ้าเช็ดหน้าใส่กระเป๋าสูทสุดคูล คือสิ่งเล็กๆ อีกสิ่งที่จะเข้ามาเติมเต็มลุคในวันนั้นให้ดูโปรฯ ยิ่งกว่าเดิม นั้นก็คือ Tie Bar เข็มกลัดหรือที่หนีบเนคไทนั้นเอง และแน่นอนวันนี้เราจะพาคุณผู้อ่านไปพบกับเรื่องราว วิธีการใช้ และข้อผิดพลาดเล็กๆ น้อยๆ ของการใส่ที่หนีบเนกไท เพื่อปกป้องคุณจากการถูกคนอื่นมองว่าเป็นเด็กน้อยที่แอบหยิบที่หนีบเนกไทของคุณพ่อมาเล่นในวันที่โรงเรียนหยุด (ซึ่งดูไม่ดีแน่นอน ฮา)
สำหรับเรื่องราวเล็กน้อยเกี่ยวกับแอคเซสเซอรีที่ดูเข้าถึงยากอันนี้ ที่หนีบเนกไทเริ่มเป็นที่นิยมตั้งแต่ปี 1920 โดยประมาณ แรกๆ เมื่อเหล่าสุภาพบุรุษผูกเนกไทเส้นโปรด พวกเขามักใช้หมุดยึดเนกไทไว้กับเสื้อเชิ้ตเพื่อไม่ให้เนกไทปลิวเวลาลมพัดและพวกหมุดเหล่านี้สร้างรอยหลุมของรูเข็มหมุดไว้บนเนกไทของพวกเขาอย่างให้อภัยไม่ได้ ที่หนีบเนกไทจึงถือกำเนิดขึ้น
หน้าที่ (หลักๆ) ของเจ้าที่หนีบเนกไทอันนี้ แน่นอนนอกจากเสริมลุคให้กับสูทและเนกไทแล้ว มันยังทำหน้าตรึงเนกไทไว้กับเสื้อเชิ้ต ซึ่งขนาดของเจ้าที่หนีบเนกไท ควรอยู่ที่ประมาณ 3 ส่วน 4 ของเนกไท และไม่ควร (อย่างมาก) ที่จะให้มันมีขนาดใหญ่กว่าเนกไท เพราะคุณจะดูเทอะทะและเยอะไปในทันที
สำหรับการจัดวางที่หนีบเนกไท ควรอยู่ที่กระดุมเม็ดที่ 3 และ 4 ของเสื้อ และต้องจัดให้มันตั้งฉากอยู่เสมอ ในเรื่องของสี แนะนำให้คุณเซฟตัวเองด้วยการเลือกสีเงินที่แสนคลาสสิก เข้ากันได้กับเสื้อเชิ้ตและเนกไทเกือบทุกสี แทนที่สีทองสลักลายมังกรแบบเจ้าพ่อเซี่ยงไฮ้ (นอกจากคุณกำลังจะไปงานเลี้ยงประจำตระกูลที่มีเพลงเถียนมีมี่เปิดเป็นแบ็กกราวด์)
ปิดท้ายด้วยทริกเพื่อป้องกันข้อผิดพลาดเล็กๆ น้อยๆ เราขอให้คุณจำไว้เสมอว่า ที่หนีบเนกไทมีหน้าที่ยึดเนกไทของคุณไว้กับเสื้อเชิ้ต ซึ่งมันไม่ต่างจากการใส่ Waistcoat หรือเสื้อกั๊กและคาร์ดิแกนเลย เพราะฉะนั้นอย่าใส่พวกมันพร้อมกัน เพราะคุณจะดูเกินพอดีเหมือนการใส่เข็มขัดกับสายรัดกางเกงพร้อมกัน
Content by Suwicha